Փարիզում   այս ամռանը կայանալիք  օլիմպիական  խաղերի բացման արարողության  պատասխանատու, թատրոնի երիտասարդ  ռեժիսոր   Թոմաս Ժոլինի  առջև չափազանց  դժվարին  խնդիր է դրված:  Պետք է  մշակել  այնպիսի հայեցակարգ, որը տպավորություն ստեղծի  միլիարդավոր մարդկանց  վրա,  արտացոլի օլիմպիական խաղերի և ընդունող երկրի արժեքները, ինչպես նաև նրա պատմությունն ու մշակույթը, հաշվի առնելով  անվտանգությունից մինչև բյուջե, ճարտարապետությունից մինչև բնապահպանական և բնության տարբեր  սահմանափակումները: Մի խոսքով  պետք է  վերահսկվի օլիմպիական խաղերի պատմության ամենահավակնոտ բացման արարողությունը:

Հավատարիմ մնալով  փառավոր ավանդույթին,  Փարիզը մտադիր է յուրօրինակ, եզակի  պատմություն  կերտել:

Ռեժիսոր Ջոլին սովորաբար աշխատում  է իր  սկզբունքներով: Բայց նա նույնիսկ   գլխապտույտ է ունեցել,  երբ իրեն խնդրել են  դառնալ  Սենա գետի երկայնքով  անցկացվելիք բացօթյա շքերթի գեղարվեստական ղեկավարը:

Անշուշտ,  օլիմպիական  պատմության մեջ առաջին անգամ մարզադաշտից դուրս  նախատեսված բացման արարողություն կազմակերպելը հեշտ  խնդիր չէ։  Եթե մարզադաշտը կարելի է համեմատել թատրոնի հետ,  ապա ավելի քան  200 նավակներով  ներկայացում  կազմակերպելը  ավելի շատ հերկուլեսյան  խնդիր է, քան պարզապես բեմական տեսարան:

Նախագիծը մանրազնին ուսումնասիրել, քննարկել  են  կազմկոմիտեի  և անվտանգության պատասխանատուները: